Meer informatie

Werkbladfuncties

Hierna volgt een lijst met werkbladfuncties van Excel die niet beschikbaar zijn in het onderdeel Microsoft Office-werkblad:

ROEPEN ISBET PRODUCTMAT DATUMVERSCHIL JIS FONETISCH VIND.ALLES.B LINKSB REGISTRATIE.ID VOORSPELLEN LENGTEB VERVANGENB INTERVAL LIJNSCH RECHTSB DRAAITABEL.OPHALEN LOGSCH VIND.SPEC.B DETERMINANTMAT ZOEKEN(Matrix) SQL.REQUEST GROEI DETERMINANTMAT TRANSPONEREN INDEX (Matrix) DEELB TREND INFO INVERSEMAT YEN

Matrixformules

Formules die u moet opgeven als matrix, met CTRL+SHIFT+ENTER, worden niet goed berekend in het onderdeel Microsoft Office-werkblad. U kunt geen matrixformules opgeven in het onderdeel Microsoft Office-werkblad. Wanneer u de matrixformule opgeeft, worden er geen accolades {} rondom de formule weergegeven. Hieronder volgt een voorbeeld van dit gedrag:

A1: Appel B1: 11 A2: Sinaasappel B2: 12 A3: Appel B3: 13 A4: Banaan B4: 14 A5: Grapefruit B5: 15 A6: =SOM(ALS(A1:A5="Appel";B1:B5;0))

In cel A6 wordt niet het getal 24 weergegeven, maar het onderdeel Microsoft Office-werkblad geeft de fout #WAARDE! als resultaat omdat de matrixverwijzingen niet goed kunnen worden berekend.

Nestfuncties

In formules kunt u functies gebruiken als argument voor andere functies. Wanneer u een functie gebruikt als argument of een functie nest, moet deze hetzelfde type waarde als resultaat geven dat vereist is voor het argument. In de volgende formule wordt een geneste functie GEMIDDELDE gebruikt, die wordt vergeleken met de waarde 50. De vergelijking moet WAAR of ONWAAR opleveren, aangezien dit type waarde vereist is voor het eerste argument van een ALS-functie.

=ALS(GEMIDDELDE(A1:A5)>50;SOM(B1:B5);0)

In Microsoft Excel kan één formule geneste functies bevatten tot maximaal zeven niveaus diep. Deze beperking geldt niet voor het onderdeel Microsoft Office-werkblad. Hier bestaat geen beperking voor het nesten van functies. De enige beperking is dat een formule uit maximaal 1024 tekens kan bestaan. Als u echter van plan bent om het Office-werkblad naar Microsoft Excel te exporteren, moet u rekening houden met de beperking van zeven niveaus bij het nesten van functies. Wanneer u een Office-werkblad exporteert naar Excel, bevat een cel met een formule die deze beperking overschrijdt, alleen de waarde van de formule.


Wanneer u klikt op Exporteren naar Excel, ziet u het volgende foutbericht:

Opties voor berekening en nauwkeurigheid

Het onderdeel Microsoft Office-werkblad biedt beperkte functies voor het aanpassen van de manier waarop het werkblad wordt berekend. Er zijn twee berekeningsopties beschikbaar: Automatisch en Handmatig. De volgende berekeningsopties zijn niet beschikbaar in het onderdeel Microsoft Office-werkblad:

• Iteratie

  Waaronder de volgende iteratieopties:
  Maximum aantalMaximaal verschil

• Precisie zoals afgebeeld
• Datumsysteem 1904
• Labels in formules accepteren
• Nulwaarden (nulwaarden worden standaard weergegeven en kunnen niet worden uitgeschakeld)

Formules in natuurlijke taal en benoemde bereiken

Labels in formules en benoemde bereiken zijn niet beschikbaar in het het onderdeel Microsoft Office-werkblad. Als u een formule gebruikt die verwijst naar een label, wordt in het onderdeel Microsoft Office-werkblad de fout #NAAM? weergegeven.


Met labels in formules en formules in natuurlijke taal kunt u verwijzen naar een lijst elementen door middel van een rij- of kolomkop (label). Zo kunt u verwijzen naar de volgende verkoopcijfers per regio met de labels voor Noord, Zuid, Oost en West voor ProductA en ProductB. U hoeft niet het bereik van de cellen op te geven:

A1: B1: ProductA C1: ProductB A2: Noord B2: 100 C2: 190 A3: Zuid B3: 120 C3: 170 A4: Oost B4: 125 C4: 160 A5: West B5: 115 C5: 175 A6: =ProductA Oost A7: =ProductB West

Beide formules in de cellen A6 en A7 veroorzaken de fout #NAAM?.


U kunt geen bereiknamen of gedefinieerde namen maken in het onderdeel Microsoft Office-werkblad. Als u cellen kopieert vanuit een Excel-werkmap naar een Office-werkblad, resulteren alle formules die naar gedefinieerde namen verwijzen, in het celbereik. De gedefinieerde naam wordt hierbij verwijderd.


Als u bijvoorbeeld de formule =SOM(mijnBereik) kopieert vanuit een Excel-werkblad naar een Office-werkblad, waarbij mijnBereik verwijst naar de cellen $A$1:$A$10, resulteert deze formule in =SOM($A$1:$A$10).


Als u een formule kopieert die verwijst naar een andere werkmap of een ander werkblad dan het huidige werkblad, resulteert de formule in de resultaatwaarde, waarbij de formule wordt verwijderd. Als u bijvoorbeeld de volgende formule kopieert vanuit Excel naar een Office-werkblad, bevat het Office-werkblad alleen de waarde van de formule, aangezien de formule niet wordt geconverteerd.
=SOM(Blad1!B1+Blad2!B2)

Functies voor databases en lijstbeheer

Wanneer u de functies voor databases and lijstbeheer gebruikt, kunt u bewerkingen tegenkomen waarbij de databasefuncties andere resultaten geven dan in Microsoft Excel of in een foutwaarde resulteren. Het betreft de volgende functies:
DBGEMIDDELDE DBAANTAL DBAANTALC DBLEZEN DBMAX DBMIN DBPRODUCT DBSTDEV DBSTDEVP DBSOM DBVAR DBVARP

Databasefuncties geven onjuiste resultaten

De bovengenoemde databasefuncties kunnen allemaal onjuiste resultaten geven als u deze gebruikt in het onderdeel Office-werkblad. Dit probleem treedt op wanneer het veld met criteria niet overeenkomt met een veld in het databasebereik en uw criteria een vergelijkingsoperator bevatten. In plaats van de verwachte waarde 0 (zoals in Excel) geeft het Office-werkblad een onjuist resultaat. Hieronder volgt een voorbeeld van dit gedrag:

A1: Naam B1: ID C1: Naam D1: Product A2: Willem B2: 1 C2: Willem D2: >1 A3: Willem B3: 2 C3: D3: A4: =DBAANTAL(A1:B3;"ID";C1:D2)

De formule DBAANTAL in A4 geeft de waarde 1 in plaats van de verwachte waarde 0. Dit gedrag treedt ook op bij andere databasefuncties. Zo kunt u in dit voorbeeld ook de formule DBSOM invullen: =DBSOM(A1:B3;"ID";C1:D2). In plaats van de juiste waarde 0 (zoals in Excel) geeft de formule DBSOM in het Office-werkblad de waarde 3 als resultaat.

Het criteriabereik kan geen formule bevatten

Als u een van de bovengenoemde functies gebruikt en hierbij een argument gebruikt als criterium, kan het criteriabereik geen formule bevatten. Dit wordt ook wel een berekend criterium genoemd. De volgende typen criteria worden beschouwd als ongeldig en zorgen ervoor dat de databasefunctie resulteert in de foutwaarde #WAARDE!:
=$A$1=1
="afdeling"
=Min($A$1)
Het criteriabereik kan alleen de volgende operatoren en waarden bevatten bij het maken van vergelijkingscriteria:
Tekenreeks Waarde Vergelijkingsoperatoren: > (bijvoorbeeld >100) < (bijvoorbeeld <100)

DBLEZEN mislukt bij dubbele records

De functie DBLEZEN kan in het Office-werkblad #GETAL! als resultaat geven terwijl er wel een overeenkomst wordt gevonden. Dit is anders dan het resultaat van DBLEZEN in het Excel-werkblad.


Dit probleem treedt op wanneer DBLEZEN een dubbele record aantreft in de lijst die voldoet aan de zoekcriteria. DBLEZEN zou geen problemen moeten opleveren met dubbele records als u corresponderende waarden opgeeft in een veld naast elke dubbele record dat geen waarden bevat. Hieronder volgt een voorbeeld van dit probleem:

A1: Naam B1: ID C1: Naam A2: Willem B2: 1 C2: Willem A3: Willem B3: A4: Steven B4: 2 A5: =DBLEZEN(A1:B4;2;C1:C2)

Het resultaat in het Office-werkblad is #GETAL! terwijl in Excel de waarde 1 wordt geretourneerd. Zoals u ziet, is cel B3 leeg. Slechts één cel in het veld ID bevat een waarde die correspondeert met de dubbele waarde in het veld Naam.

DBAANTALC telt geen lege tekenreeksen

U kunt de functie DBAANTALC gebruiken om alle niet-lege cellen in een veld te tellen die voldoen aan de voorwaarden die u opgeeft. Als u een lege tekenreeks invoert met ="" of een apostrof ('), wordt, anders dan in Excel, in het onderdeel Office-werkblad de lege tekenreeks niet meegeteld. De tekenreeks wordt als een lege cel beschouwd. Hieronder volgt een voorbeeld van dit gedrag:

A1: Naam B1: ID C1: Naam A2: Willem B2: ' C2: Willem A3: =DBAANTALC(A1:A2;"ID";C1:C2)

Het resultaat in cel A3 is nul. Als u dit voorbeeld zou gebruiken in een Excel-werkblad, zou het resultaat de waarde 1 zijn.


Als u dezelfde resultaten wilt krijgen als in Microsoft Excel, moet u geen lege tekenreeks invoeren met ("") of ('). Als cellen in het opzoekbereik een lege tekenreeks bevatten, verwijdert u de inhoud van deze cellen.

Criteria voor AANTAL.ALS en SOM.ALS

U kunt de functies AANTAL.ALS en SOM.ALS gebruiken om cellen die u opgeeft met een bepaald criterium, te tellen of op te tellen.

Criteria voor groter dan of kleiner dan

Als u de functie AANTAL.ALS of SOM.ALS gebruikt, kan een criterium een expressie zijn met een groter-dan (>) of kleiner-dan (<) teken. De volgende formule resulteert bijvoorbeeld in 0 in Excel, maar in 1 in een Office-werkblad:
A1: a A2: =AANTAL.ALS($A$1;">")

Als u het symbool > of < gebruikt in criteria, moet u voor de compatibiliteit tekst of waarden opgeven na het symbool. In het voorgaande voorbeeld gebruikt u in plaats van ">" het criterium ">0".

Jokertekens in criteria

De criteria van AANTAL.AL en SOM.ALS kunnen jokertekens bevatten, zoals een vraagteken (?) dat staat voor één teken of een sterretje (*) dat staat voor meerdere tekens. Als u echter een operator zoals een gelijkteken (=) of het symbool voor groter dan of kleiner dan (<>) voor het jokerteken plaatst, zijn de resultaten niet hetzelfde als in een Excel-werkblad.


De volgende formule resulteert bijvoorbeeld in 1 in Excel, maar in 0 in een Office-werkblad:

A1: abc A2: =AANTAL.ALS($A$1;"=*")

U kunt dit probleem verhelpen door geen operator in de criteria op te nemen als u een jokerteken gebruikt. Het voorgaande voorbeeld wordt dan bijvoorbeeld:

A1: abc A2: =AANTAL.ALS($A$1;"*")

Criteria beginnen met een gelijkteken

Een criteria in een Excel-werkblad is een expressie die een gelijkteken en een jokerteken kan bevatten. Zo is de volgende formule geldig in Excel maar niet in een Office-werkblad:

=AANTAL.ALS($A$1:$A$5;"=a*")

Aangezien het bovengenoemde criterium begint met een gelijkteken, is het resultaat van de telling altijd 0 in een Office-werkblad. Een criterium kan een jokerteken en een gelijkteken bevatten, maar kan niet beginnen met een gelijkteken. De volgende formules bevatten geldige criteria voor Office-werkbladen:

Tildes gebruiken in opzoekfuncties

Met een opzoekfunctie kunt u zoeken naar een waarde in een lijst met waarden en een waarde retourneren uit een kolom of rij die u opgeeft. Als u in een Excel-werkblad zoekt naar een speciaal teken zoals ?, * of ~, moet u een tilde voor het teken plaatsen. Als u bijvoorbeeld zoekt naar een sterretje (*), geeft u ~* op in de opzoekfunctie. Als u zoekt naar een tilde, zet u hier ook een tilde voor: ~~.


Als u zoekt naar een tilde in een Office-werkblad, geeft u slechts één tilde op. In Office-werkbladen hoeft u geen tilde voor speciale tekens te zetten als u speciale tekens wilt zoeken. Hieronder volgt een voorbeeld van dit gedrag:

A1: Teken B1: Waarde A2: ? B2: 5 A3: ~ B3: 3 A4: zoeken naar ? B4: =VERT.ZOEKEN("~?";A1:B4;2;0) A5: zoeken naar ~ B5: =VERT.ZOEKEN("~";A1:B4;2;0)

De functie VERT.ZOEKEN in cel B4 geeft de waarde 5 als resultaat uit kolom B. Het resultaat van cel B5 is dan 3 uit de tweede kolom.


Als u het Office-werkblad exporteert naar Microsoft Excel, wordt geen resultaat gevonden met de opzoekfunctie als wordt gezocht naar een tilde. De opzoekfunctie resulteert in de foutwaarde #N/B, hetgeen betekent dat er geen overeenkomst is gevonden. In het bovenstaande voorbeeld moet u aan de formule in cel B5 een extra tilde toevoegen nadat u het werkblad naar Excel hebt geëxporteerd

=VERT.ZOEKEN("~~";A1:B4;2;0)

zodat de functie goed werkt in Excel.

Doorsnedebereiken gebruiken in formules

In Microsoft Excel fungeert een spatie als operator voor doorsneden. Wanneer u een spatie typt tussen twee bereiken, wordt de doorsnede van die twee bereiken als resultaat gegeven. In het onderdeel Office-werkblad worden doorsnedebereiken ook ondersteund in formules.

Doorsnedebereiken worden naar één verwijzing geconverteerd

Wanneer u een geldig doorsnedebereik opgeeft, worden de verwijzingen naar één adres geconverteerd. Hieronder volgt een voorbeeld van dit gedrag:

A1: Rob B1: Suzan C1: Patricia A2: 1 B2: 2 C2: 3 A3: 10 B3: 12 C3: 14 A4: =A2:C2 B1:B3

Het resultaat van A4 is de waarde 2, maar de vergelijking wordt als volgt gewijzigd:

=B2

Deze automatische conversie van de formule heeft geen effect op de formule zelf. In bepaalde gevallen kunt u mogelijk de doorsnedeformule niet naar andere cellen kopiëren en plakken. Dit probleem treedt op als u een combinatie gebruikt van relatieve en absolute verwijzingen. Hoewel in de volgende formule absolute verwijzingen worden gebruikt, wordt deze toch naar één adres geconverteerd:

A1: Rob B1: Suzan C1: Patricia A2: 1 B2: 2 C2: 3 A3: 10 B3: 12 C3: 14 A4: =A2:C2 $B$1:$B$3

De formule in A4 wordt gewijzigd in =B2. Als u A4 kopieert naar cel B4, verwijst de formule naar C2. U kunt onjuiste resultaten vermijden door in het onderdeel Office-werkblad geen formules te kopiëren en te plakken die resulteren in een doorsnede van twee bereiken.

Adres voor doorsnede wordt niet aangepast aan cel

Wanneer u een adres van een doorsnede opgeeft, resulteert dit in de fout #LEEG! wanneer de doorsnede niet wordt gevonden. In Microsoft Excel kunt u een cel knippen en plakken vanuit het doorsnedebereik, waarbij de formule wordt aangepast aan de geknipte cel. In het onderdeel Office-werkblad wordt de formule niet aangepast aan de geknipte cel. Hieronder volgt een voorbeeld van dit probleem:

A1: Rob B1: Suzan C1: Patricia A2: 1 B2: 2 C2: 3 A3: 10 B3: 12 C3: 14 A4: =A3:C3 B2

Het resultaat in A4 is #LEEG! aangezien de doorsnede ongeldig is. Als u cel B2 knipt en plakt in cel B3, blijft het resultaat van cel A4 #LEEG!. De formule in A4 is ongewijzigd gebleven. De formule is niet aangepast in overeenstemming met het knippen en plakken en de verwijzing naar de doorsnede is niet gewijzigd van B2 in B3.

Automatische datumnotatie

Wanneer u getallen invoert of een formule maakt, kunnen de resultaten automatisch worden geconverteerd naar datums. Als u bijvoorbeeld het volgende opgeeft, worden de resultaten weergegeven als datum:

• 1 2 3 (met spaties tussen de getallen.)
  
  Dit wordt weergeven als 1-2-2003 in plaats van als een tekstreeks.
  
  
• 2 4 /6 (met spatie tussen de getallen en voor de slash)
  
  Dit wordt weergeven als 2-4-2006 in plaats van als een tekstreeks.
  
  
• =DAG(A1) waarbij A1 de datum 25-12-1999 bevat
  
  Dit wordt weergegeven als 8-1-1900 in plaats van de waarde 25.
  
  Opmerking De functies MAAND en JAAR resulteren ook in een datumnotatie in plaats van de respectievelijke waarden 12 en 99 in dit voorbeeld.
  
  

U kunt dit probleem oplossen door de cellen op te maken met de Standaard getalnotatie. Ga als volgt te werk om de getalnotatie te wijzigen:

1. Selecteer de cellen die u de Standaard getalnotatie wilt geven.
2. Klik op Property Toolbox op de werkbalk. Als de werkbalk niet wordt weergegeven, klikt u met de rechtermuisknop op het werkblad en klikt u op Property Toolbox.
3. Klik in Spreadsheet Property Toolbox op Opmaak om de opmaakopties uit te vouwen. Klik in de lijst Getalnotatie op Standaard getalnotatie.

Wanneer u een datumfunctie koppelt aan een tekstreeks, wordt de datum ook weergegeven als datum in plaats van de datumwaarde. Dit rekengedrag is anders dan in Excel.


De volgende formule
="Hallo" & DATUM(99;5;1)

wordt bijvoorbeeld in een Office-werkblad weergegeven als

Hallo1-5-99

en in een Excel-werkblad als:

Hallo36281

Nauwkeurigheid en afronding

Er bestaan verschillen in de nauwkeurigheid van de berekening tussen de besturingselementen van het onderdeel Office-werkblad. Dit heeft gevolgen voor verschillende gebieden. Er is variatie in de afronding en de nauwkeurigheid bij het berekenen van gegevens als er veel decimalen zijn. Deze verschillen treden meestal op bij vijf of meer decimalen.

De functie Z.TOETS

De functie Z.TOETS resulteert in verschillende waarden in het Office-werkblad en in Microsoft Excel. Het resultaat is ook anders dan in het voorbeeld in de Help bij Excel. In Excel kunt u berekeningen uitvoeren tot maximaal vijftien decimalen. De mate van nauwkeurigheid met Z.TOETS is echter beperkt tot minder van vijf of zes decimalen, wat niet significant is (1,00E-06).


Hieronder volgt een voorbeeld van dit gedrag:

A1: 3 A2: 6 A3: 7 A4: 8 A5: 6 A6: 5 A7: 4 A8: 2 A9: 1 A10: 9 A11: =Z.TOETS(A1:A10;4)

Het resultaat in het Office-werkblad is 0,090574203, terwijl hetzelfde voorbeeld in het Excel-werkblad de waarde 0,090574259 oplevert, een verschil van 5,56747E-08.

De functie FACULTEIT

De werkbladfunctie FACULTEIT kan een compleet andere waarde geven in het Office-werkblad dan in Excel. Dit verschil is het gevolg van een verschil in de manier waarop getallen naar boven worden afgerond naar een geheel getal en is merkbaar bij meer dan acht decimalen in het Excel-werkblad. Hieronder volgt een voorbeeld van dit gedrag:

=FACULTEIT(5,9999998)

Het resultaat in het Office-werkblad is 120, terwijl het resultaat in het Excel-werkblad 720 is. De reden hiervoor is dat in Excel de waarde 5,9999998 naar boven wordt afgerond naar 6 voordat deze wordt berekend met de functie FACULTEIT. In het Office-werkblad wordt niet naar boven afgerond en wordt het getal 5 berekend met de functie FACULTEIT.

De functies FOUTFUNCTIE en FOUT.COMPLEMENT

De werkbladfuncties FOUTFUNCTIE en FOUT.COMPLEMENT kunnen verschillende waarden opleveren in het Office-werkblad en in Excel. Dit gedrag kan worden geïllustreerd aan de hand van de volgende voorbeelden:
=FOUTFUNCTIE(1)
Dit geeft het getal 0,84270079 als resultaat in het Office-werkblad en 0,842700735 in het Excel-werkblad.
=FOUT.COMPLEMENT(1)
Dit geeft het getal 0,15729921 als resultaat in het Office-werkblad en 0,157299265 in het Excel-werkblad.